Pracujesz intensywnie, dajesz z siebie (prawie) wszystko. Lubisz wysokie obroty, czujesz tempo. Myślisz, że możesz zmienić Świat, przynajmniej ten wokół Ciebie. Odnosisz sukcesy, ale...
Nagle przestaje Cię to cieszyć. Zaczynasz myśleć, że to wszystko nie ma sensu. Trudności ze snem, apatia, zmęczenie. Problemy ze zdrowiem. Nic Ci się nie chce? Nie wiesz co będziesz robić jutro? Przestało Cię to obchodzić? Krytyka zaczyna boleć nie do zniesienia, choć wcześniej nie miała dla Ciebie żadnego znaczenia? Nie zależy Ci już na żadnym projekcie?
Spokojnie, to typowe objawy wypalenia zawodowego.
Nie oznacza to końca wszystkiego. Wręcz przeciwnie. Jest punktem wyjścia do czegoś nowego. Chcesz zmotywować się do działania? Wrócić do gry? Przeczytaj ten artykuł do końca.
Odrobina teorii : czym jest BurnOut ?
Najbardziej ciekawa i wieloznaczna wydała mi się koncepcja Christiny Maslach. Jest to "zespół wyczerpania emocjonalnego, depersonalizacji i obniżonego poczucia dokonań osobistych, który może wystąpić u osób pracujących z innymi ludźmi, w pewien określony sposób". Syndrom wypalania się można opisać jako ograniczenie motywacji do doskonalenia własnych metod pracy w połączeniu z niechęcią do samodzielnego działania, podejmowania decyzji. Cały proces charakteryzują 3 stadia:
1. Wyczerpanie emocjonalne.
To poczucie dużego zmęczenia, wyczerpania, przekonanie o wyeksploatowaniu zawodowym, którego nie można już zregenerować, odzyskać sił.
2. Depersonalizacja i cynizm.
Nabieranie dystansu do współpracowników, klientów, rozluźnienie więzi emocjonalnej w relacjach z nimi.
3. Brak poczucia osobistych osiągnięć i kompetencji związanych z realizacją swoich zadań. Negatywna ocena kompetencji, dokonań osobistych, pracy, brak kontroli. Niechęć do realizacji zadań. Desperacja. Ta faza może już prowadzić do depresji, uzależnień.
Jak pokonać wypalenie, gdy już czujesz żar?
1. Bądź aktywny
Sport to zdrowie. Zadbaj o formę, zmęcz się fizycznie. Daj odpocząć umysłowi. Dawka endorfin potrafi zdziałać cuda. Mierz swoje wyniki, rób postępy. Pamiętaj, że każda droga zaczyna się od pierwszego, małego kroku. Zaplanuj ją rozsądnie. Tym bardziej będzie cieszyć: lepszy czas, większy dystans, kolejny kilogram mniej.
2. Zrób sobie prezent
Pamiętasz kiedy ostatni raz pomyślałeś o czymś, co chciałbyś zrobić dla siebie? Małe rzeczy, z których rezygnowałeś, bo zawsze było coś innego, ważniejszego? Koniec z odkładaniem tego na później! Teraz jest Twój czas, wyłącznie Twój! Będziesz te chwile wspominał do końca życia - wiem to po sobie ;)
3. Zadbaj o siebie
Zmień stylizację jeśli tego potrzebujesz. Nowy wygląd, nowe życie? Niby dlaczego nie! Wysypiaj się, odpoczywaj, korzystaj z urlopu. Może jakaś dieta? Dobry but - dziewczyny się ucieszą:)
4. Ciesz się z tego, co masz
Zależało Ci zawsze na awansie, najlepszych wynikach, projektach? Zastanów się, czy to jest najważniejsze dla Ciebie? Życie tylko pracą zawsze straci blask. To co najbardziej wartościowe jest w Tobie, nie w rzeczach, którymi się otaczasz. Większość z nich (jeśli nie wszystkie) nie decydują o Twoim szczęściu i prawdziwym poczuciu wartości.
5. Uwolnij myśli
Przestań myśleć i oceniać dawnymi kryteriami. Zacznij myśleć po nowemu. Jak, tego Ci nie podpowiem, sam będziesz wiedział!
6. Nie daj się krytyce
Nie ma nic gorszego niż destrukcyjna samokrytyka lub krytyka, która dopadnie Cię z zewnątrz. Wypróbuj którąś z technik:
- potwierdzenie negatywne: stosuj jeśli masz wysokie poczucie własnej wartości i umiejętność wykazania się dumą, mimo trudnych okoliczności. Spokojnie reaguj na krytykę i jednoczesne przyznawaj rację krytykującemu. Jeśli ktoś powie. że nie potrafisz dokończyć rozpoczętych zadań, przyznaj mu rację i powiedz, że masz świadomość tego, że bierzesz zbyt dużo obowiązków, a później nie możesz wszystkich zrealizować. Pokaż, swoją niedoskonałość, ale również akceptację tej wady. Krytykant straci ochotę na dalsze obnażanie Twoich wad, nie widząc szans, na zmianę sposobu Twojego postępowania.
- mgła: sprawdza się w przypadku krytyki pełnej manipulacji i wyolbrzymionych zarzutów. Polega ona na przyznaniu się tylko do jakiejś części krytykowanych wad i odrzuceniu zmanipulowanych zarzutów. Wymaga odcięcia się od emocji i skupienia na rzeczowości krytyki. Nie daj się wytrącić z równowagi. Słysząc zbiór zarzutów, np. że jesteś do niczego, nie można na Ciebie liczyć, odpowiedz np. „rzeczywiście, dziś zapomniałem o zrobieniu tej rzeczy”. Wyolbrzymiony problem, jest okrojony z niepotrzebnych emocji. Eliminujesz w ten sposób manipulację i chronisz swoje poczucie wartości.
- pytania negatywne: zadawanie pytań krytykantowi może być pomocne w sprecyzowaniu zarzutów, jakie wobec Ciebie wysuwa. Gdy ktoś krytykuje, często posługuje się ogólnikami. Spróbuj zapytać o konkretne przykłady Twojej winy. Jeśli krytykant unika odpowiedzi, oznacza to, że jedynym jego celem był atak. Jeśli odpowie rzeczowo na pytanie, możesz zastanowić się czy jego krytyka wynika z troski o Ciebie. W takim przypadku możesz z niej skorzystać i poprawić błędy lub niedociągnięcia.
"Nie możesz się wypalić, jeśli nigdy nie płonąłeś"
Jeff SchmidtDobrych zmian w 2018 roku :)