Pewne sukcesy jakie osiągamy w dużej mierze zależą od tego w jaki sposób jesteśmy postrzegani przez inne osoby. Często swoim zachowaniem możemy motywować naszych współpracowników, partnerów do zmiany ich postaw, zwiększenia poziomu zaangażowania i osiągania wyznaczanych przez nas celów.
Motywacja do
manipulowania wrażeniem wzrasta tym bardziej im wyższe jest przekonanie, że prezentowany,
odpowiedni wizerunek zwiększy szansę na osiągnięcie celu przez jednostkę lub
grupę. Ta technika opiera się na właściwej autoprezentacji. Zależność między
wywieraniem wrażenie a realizacją celu zależy od kilku czynników:
·
publiczny charakter zachowania
im bardziej zachowania danej osoby są widoczne, tym
większy jest związek z jej budowanym publicznym wizerunkiem i wyższa skłonność
do manipulowania wrażeniem na innych. Zachowania publiczne mają dużo większy
wpływ na osiągnięcie celu, w porównaniu do zachowań prywatnych. Niemniej jednak
te ostatnie również nie są bez znaczenia. Np. dbamy o higienę, zdrowy tryb życia
- by korzystnie wyglądać w relacjach publicznych. Czasami zdarza się ćwiczyć w
domowym zaciszu przemówienia lub pisać artykuły, które później są prezentowane
publicznie. Zdarza się, że publiczne zachowania, pierwotnie motywowane
wyłącznie autoprezentacją, z czasem wchodzą w nawyk i przenoszą się również do
sfery prywatnej.
·
zależności
bardzo często osiągnięcie sukcesu przez jednostkę
zależy od zachowania innej osoby lub grupy. Dlatego ludzie są skłonni mocniej
kontrolować to jak są odbierani przez ludzi przydzielających jakieś dobra,
przywileje, dysponujących systemem kar, posiadających władzę. Dotyczy to np.
swoich przełożonych, nauczycieli. Bardziej dbamy i kontrolujemy swój wizerunek
w tych relacjach niż w przypadku zaufanych przyjaciół, partnerów, którzy w mniejszym
stopniu mają wpływ na publiczna ocenę wizerunku (na ogół spotykamy się z nimi
w prywatnych, mniej publicznych sytuacjach,
lub pozostajemy anonimowi wobec otoczenia)
·
przyszłe interakcje
gdy jesteśmy przekonani, że będziemy mieli kolejne kontakt
z inną osobą, bardziej staramy się wywrzeć dobre wrażenie. Np. stojąc w kolejce
w markecie nie staramy się zabłysnąć wielką inteligencją. Jednak gdy
wielokrotnie spotykaliśmy się w kolejce
do egzaminu ustnego podczas studiów z
członkami naszej grupy i wykładowcami,
często w sposób spontaniczny uruchamialiśmy mechanizmy autoprezentacyjne ;)
Większość teorii
motywacji jest oparta na założeniu, że jest ona funkcją wartości lub znaczenia jakiegoś dobra,
zespołu dóbr. Motywacja do wywierania odpowiedniego wrażenia będzie tym większa
im cenniejszy jest cel, jaki planujemy osiągnąć. Wartość pożądanych celów
charakteryzują:
·
obfitość zasobów
im bardziej ograniczone są zasoby tym bardziej
wzrasta ich wartość. To samo dotyczy celów – elitarne, niedostępne, nierealne
mają większą wartość i tym bardziej nakręcają do manipulowania wywieraniem
wrażenia na innych.
·
cechy adresata autoprezentacji
z reguły bardziej zależy nam na dobrym wrażeniu u
osób, które posiadają pożądane przez nas cechy. Bardziej staramy się w
przypadku kontaktów z ludźmi inteligentnymi, kompetentnymi tymi, których
bardziej lubimy. To samo dotyczy statusu społecznego, cech osobowości. Wynika
to przede wszystkim z faktu, że wyżej wymieniona grupa często ma możliwość
kontrolowania dóbr na których nam zależy lub może nas doprowadzić do takich
osób. Życie jest w pewien sposób brutalne. To atrakcyjni, inteligentni i
błyskotliwi najczęściej posiadają władzę ;)
·
przywiązywanie wagi do uzyskania akceptacji
osoby mocno potrzebujące akceptacji, również Ci, którzy w
dużym stopniu boją się odrzucenia, których wizerunek mocno ucierpiał, odnieśli
porażkę - szczególnie odczuwają potrzebę zademonstrowania wyjątkowo pozytywnego
wizerunku. Podobny mechanizm działa w przypadku silnego strachu przed negatywna
oceną. Takie osoby wkładają dużo więcej wysiłku w realizacje zadań, ponieważ są
przekonane, że swoją pracą zyskają uznanie i utrzymają dobrą ocenę lub „przykryją” nim swoje poprzednie
niepowodzenia. Są bardziej skłonni do usprawiedliwiania się już w fazie
realizacji zadań kiedy będą obawiały się kolejnej negatywnej oceny.
Ludzie
dostrzegający różnicę między pożądanym a uaktualnionym wizerunkiem mogą
podkreślać swoje inne, pozytywne cechy. Mogą również przytaczać korzystne dla
siebie wytłumaczenia wydarzeń, które zepsuły ich wizerunek. Są również bardziej
skłonni do wyświadczania innym przysług, próbując wywrzeć wrażenie, że są mili.
Często manifestują swoje związki z ludźmi, którzy odnieśli duże sukcesy. Tym
samym próbują „pławić się w odbitym blasku”.
Często
zachowania autoprezentacyjne są nieświadome. Co więcej, większość ludzi
zaprzecza temu, że manipulują innymi. Jednak niektóre zachowania tego rodzaju
stają się normalnym nawykiem. W wielu przypadkach wynika to również z braku
wiedzy nt. bodźców stymulujących naszą
autoprezentację.
Aby właściwie dobrać własną autoprezentację i osiągnąć cel :
- zadaj sobie pytania: kim powinienem być w tej sytuacji i jak mogę stać się taka osobą?
- dostosuj się do wymogów społecznych, bądź wyczulony na mimikę i autoprezentację innych osób
- kieruj się tymi wskazówkami, obserwuj i kontroluj własną autoprezentację
Osoby o
silnej kontroli uznają za prawdziwe stwierdzenia:
- w różnych sytuacjach i stykając się z różnymi ludźmi często zachowuję się jak zupełnie inna osoba
- potrafię zmylić swoim zachowaniem ludzi, których w rzeczywistości nie lubię
- nie zawsze jestem tym na jakiego wyglądam
Osoby o słabej samokontroli zaaprobują takie zdania:
- potrafię bronić tylko tych poglądów, które sam wyznaję
- mam problemy z dostosowaniem swojego zachowania do różnych ludzi i sytuacji
- bardzo trudno naśladować mi zachowanie innych osób
Autoprezentacja ma ogromny wpływ na osiąganie celów.
Wywieranie wrażenia na innych i manipulacja ich postawami, jest bardzo wartościowym
elementem motywowania. Możliwość kształtowania
pożądanych, kluczowych zachowań do ich realizacji wyznaczonych celów pomoże odnieść pełen sukces. Co więcej
jeśli te oddziaływania będą trwałe w taki sam sposób spowodują zmianę złych nawyków.
- w różnych sytuacjach i stykając się z różnymi ludźmi często zachowuję się jak zupełnie inna osoba
- potrafię zmylić swoim zachowaniem ludzi, których w rzeczywistości nie lubię
- nie zawsze jestem tym na jakiego wyglądam
Osoby o słabej samokontroli zaaprobują takie zdania:
- potrafię bronić tylko tych poglądów, które sam wyznaję
- mam problemy z dostosowaniem swojego zachowania do różnych ludzi i sytuacji
- bardzo trudno naśladować mi zachowanie innych osób
Artykuł został zainspirowany i oparty na książce Marka
Leary, „Wywieranie wrażenia na innych”.